Teachers for Teachers (T4T) dag 6

Vandaag net record van gisteren niet gehaald. Een reistijd heen en terug  van 7 uur en 50 minuten. In Lunga Lunga hebben wij directeur Bakari opgepakt. De weg was het laatste stuk erg slecht. Regelmatig stapte Bajkari uit om door een plas te lopen om te kijken hoe diep het was. We moesten uiteindelijk een half uur lopen naar een dorpje waar een motor werd geregeld. De laatste zeven kilometer waren met z’n drieën op de motor. De school bestaat nog maar drie jaar. Er zaten 110 leerlingen op. Ze hadden twee stenen lokalen. De rest van de lokalen waren van takken en modder gemaakt met een golfplaten dak. Hoe verder de lokalen van het kantoor af stonden hoe minder leem er tussen de takken zat. Het kleuter lokaal betond alleen uit stokken. Pas was het dak weggewaaid. Er was geen teamkamer. Vergaderingen deden ze onder een boom. Er waren drie leerkrachten zonder diploma die door de ouders werden betaald. Eén groep werkt altijd onder een boom. Het was een vrij jong team. Met de beperkingen die hier waren werkte men met veel concreet materiaal. Er was veel groepswerk. Helaas waren er alleen voor de kinderen van de hoogste klas tafels. De rest van de kinderen zat op de grond in de aarde. Er was een leerkracht bezig met een les over breuken waarbij de kinderen in groepen breuken in het zand tekenden. Alle leermiddelen werden in het kantoor van Bakari opgeslagen. De enige ruimte met een slot.

Alle kinderen moeten de hele dag Engels spreken. Als ik kinderen tegenkom begin ik altijd met jambo. Hier reageerde ze niet op omdat ik hen in het Engels moest begroeten.

Bakari heeft kon goed coachen en zijn teamleden waren zeer gemotiveerd. Bakari woont door de weeks vlak bij de school. Hij investeert veel in contact met de ouders.  Ouders van bijvoorbeeld de Masai zien het nut van school niet zo in. Door steeds met ze te praten kwamen kinderen steeds regelmatiger. Zijn team was erg enthousiast over Bakari. Ik heb zoveel bewondering voor hen. Met zo weinig middelen zo veel bereiken.